سلام بر او که نسل او همه از پاکانند.
سلام بر سرور و سالار دین.
سلام بر جایگاههای برهانها وحجتهای الهی.
سلام بر پیشوایان شرافتمند.
سلام بر آن گریبانهای دریده.
سلام بر آن لبان خشکیده.
(زیارت ناحیه مقدسه)
یزید که میشنود دختر حسین(ع)به دنبال سر پدر میگردد دستور میدهد که سررا به خرابه بیاورند.ورود سر بریده ئ امام به خرابه انگار اول مصیبت است .رقیه(س) خود را به روی سر می اندازد و پیچ و تاب میخورد . مینشیند و بر میخیزد برسر و صورت خود میکوبد. خم میشود و زانو میزند سر را در آغوش میگیرد و میبوید و میبوسد.میگرید و روی میخراشد. و با پدر به درد دل مینشیند وکیست که تاب شنیدن درددل کودکی سه ساله با سر پدر را داشته باشد ...
کودک میگرید و نوحه میکند تلاشهای اطرافیان برای آرام کردنش جواب نمیدهد .اما سرانجام کودک آرام میشود آرام آرام و برای همیشه ودر آغوش پدر و در بهشت خدا.
همه صیحه میکشند همه اسارت خود را از یاد برده اند از مصیبت تازه . چه داغهای سنگینی بر دل زینب کبری (س) و امام سجاد(ع)نشست در این ماه حرام .
آه. آه از این همه غم ...
______________________________________
حسین بیشتر از آب تشنه ی لبیک بود، افسوس که بجای افکارش زخم های تنش را نشانمان داده اند و بزرگترین دردش را بی آبی نامیده اند.
این جمله جمله ای است که این روزها زیاد رد و بدل میشود بین عزاداران حسینی .اما نکته ای هست که میخواهم بگویم و نظر شما را هم بدانم.
امام حسین (ع) نه تشنه ئ آب بود و نه لبیک انسانها که او سیراب بود از جام عشق و رحمت معبودش او میخواست ما را آگاه کند ایشان به منزله چراغی بودند که نورشان از ماورای تازیخ بر قلب جویندگان حقیقت میتابد و میگوید ولایت و امامت در خاندان رسول خداست .واز پیامبر به امام علی (ع) و سپس امام حسن(ع) وپس از ایشان به امام حسین(ع) وسپس به نه نفر از فرزندان از نسل امام حسین (ع)منحصر میشود.
واینست راه نجات و رستگاری.
زخمهای امام حسین(ع) از افکار او جدا نیست و اصلا به خاطر همین افکار او اینهمه زخم خورد.
و اگر ما یادش را با عزاداری زنده نگه میداریم بخاطر اینست که معصومان پس از امام حسین (ع) این روش را توصیه کرده اند چون عزاداری آنهم بر مظلوم از فطرت ما سرچشمه میگیرد و این باعث میشود یاد عاشورا سینه به سینه به نسلهای بعد انتقال یابد وموجب پرسش سوالهایی شود که جوابهایش همان افکار و اندیشه ها و اهداف مولایمان سید الشهدا(ع)باشد.
کلمات کلیدی: